เรื่องร่างทรงพระจีน

 เรื่องร่างทรงพระจีน

การที่จะเป็นม้าทรงนั้นไม่ได้เป็นกันง่ายๆ อย่างที่วัยรุ้นสมัยนี้คน
 "ม้าทรง" ในที่นี้คือ ร่างทรงของเทพเจ้าจีนซึ่งจะลงมาประทับร่างม้าทรงทุกๆเทศกาลกินเจหรือในโอกาส สำคัญต่างๆตามแต่เทพเจ้าที่ประจำร่างม้าทรงนั้น
จะลงมาประทับร่าง (กี่ต๋อง) แต่ก็มิใช้ว่าจะลงมาประทับได้ทุกวัน เพราะท่านถึงเป็นเทพแล้ว มิใช้ว่าจะลงมาโลกมนุษย์ได้ประจำ ถึงเป็นชั้นเทพหรือชั้นไหนก็ตั้งบำเพ็ญศิลบารมี ที่ท่านจะลงมาก็ต้องมีเรื่องสำคัญจริงๆ ท่านถึงจะลงมาบอกกว่ากับรู้หลายได้รับทราบ ไม่ใช้ลงมาเล่นหรือมาเป็นประจำ แล้วเทียวกินเครื่องเซ่นที่ลูกหลานนำมาบูชา เห็นมีเยอะแยะไปตามงาน (แชยิด) ที่เหล่าร่างทรงทหาร เช่น พระตระกูลฮู้บางละ กวรอูบาง หลี่โหล่เชียบาง ไม่ว่าร่างทรง ชาย หรือ หญิง ที่ลงในงานดูไม่มีจริดของเทพเสียเลย ที่บอกว่าตนเป็นพระฮู้หรือทหารนั้นหรือเจ้าแม่นั้น
ดูแล้วไม่ต่างอะไรกับภูผีปีศาล เทียวดื่มกินของบนโต๊ะเซ่นไหว้ พระหญิงก็เริงระบำสนุกสนาน ไม่สำรวมตัว เหมื่อนผีไรญาติ นี้หรือที่บอกว่าร่างทรงขอเทพเจ้า เทพเจ้าท่านมีกายทิพย์ มีจิตใจที่เมตา บริสุทธิ์ อยู่ในศิลในธรรม ถึงจะเป็นเทพทหารก็ที่เถอะ ท่านไม่มากินไก่กินหัวหมูอยู่หลอก ท่านเป็นกายทิพย์นะท่านอิ่มด้วยบุญ ไม่ใช่แบบนี้ กินทางปาก อิ่มที่ท้อง แบบมนุษย์ ท่านอิ่น ทานทางตา อิ่มทางใจ กายทิพย์อิ่มทิพย์อยู่แล้ว จะมายื่นกินอยู่ทำมัยกัน แปลกตจริงๆ อิอิ... ที่เป็นอยู่นั้นอะ ก็เป็นแค่ขุนทหารหรือผีสาง และผีเด็กที่เรียกว่า กรุมาร พระเด็นที่เห็นลงๆกินน้ำแดงนั้นละ แต่เทียวมาใส่เอียม ถือ อ่อเหลง, ฮวดโซะ นึกว่าคนอื่นจะดูไม่ออกหรือไร อิอิ แล้วคนแบบไหนล่ะที่จะได้เป็นม้าทรง

     เชื่อกันว่าการเข้า ทรงของพระจีนเป็นการแสดงอิทธิฤทธิ์ของพระจีนและสามารถปัด เป่าสิ่งชั่วร้าย บันดาลความสุขให้แก่ผู้เคารพเลื่อมใสพระจีน และเชื่อกันว่าผู้ที่เป็นม้าทรง (กี่ต๋อง) ของพระจีนได้ จะต้องเป็นบุคคลที่มีลักษณะดังนี้

1. เป็นผู้มีบุญที่เทพเจ้าเลือกแล้ว แม้จะอยู่ไกลเพียงใด แต่อาการของคนจะเป็นม้าทรงจะออกมาเอง คือ จะมีอาการสั่น หนาวเย็นมือและท้าว หัวเราะเสียงดังลั่นราวกับนักรบจีนสมัยโบราณ ใจเ้ต้นแรงหรือใจสั่นตามเสียงกล่องควบคุมตัวเองไม่อยู่และมึนๆ แบงรายอาจมีอาการเคลือนไส้ หรืออาจจะมีอาการสั่นศีรษะเบาๆกรณีที่เป็นเทพฝ่ายหญิงเป็นต้น
2. คน ที่ชะตาขาดแล้วเทพเจ้าช่วยเหลือต่อชีวิตให้ เป็นคนชะตาขาดกำลังจะดับ แต่ยังไม่ถึงเกณฑ์ที่จะต้องตาย พระจีนหรือเจ้าจะเข้าประทับทรง เป็นการช่วยเหลือต่ออายุให้ม้าทรง ดังนั้นเมื่อถึงเทศกาลกินเจก็ต้องเป็นม้าทรง 
3. คนที่เคย บนบานสานกล่าวไว้ว่าจะยอมเป็นม้าทรง หรือ โดยความสมัครใจของม้าทรงที่จะเสียสละอุทิศตนรับใช้พระจีน และพระจีนยอมรับว่าเป็นบุคคลที่เหมาะสมให้เป็นม้าทรงได้
4. อย่าที่วัยรุ้นทำกันก็ ไปเชี้ยพระหรือ การที่ให้ฮวดกั้วเชิญพระที่เราต้องการอยากจะลงมา ประทับร่างเรา เป็นพิธีที่ผิดและไม่ดีเป็นอันมาก ไม่มีพระไหมมาประทับหรอก ก็เป็นแค่ขุนผล หรือพระองค์เล็ๆ พระที่ใหญ่จริงๆฮวดกั้วไม่ดีเชิญยังไงก็ไม่มาหรอก เป็นแค่มนุษย์ศิลไม่มีจะเอาบารมีที่ไหนมาอันเชิญท่าน แต่ (ฮวดกั้วดีๆ) ก็มีนะ ไม่ใช้เลวไปเสียหมด 

     คนที่มีองค์เทพคุ้มครอง บางครั้งไม่จำเป็นต้องเป็นม้าทรงแต่ต้องบูชาเทพองค์นั้น แต่บางครั้งก็ต้องให้เทพลงประทับทรง
     ชีวิต ของคนที่เป็นม้าทรงจะเกี่ยวข้องกับศาลเจ้าไปโดยปริยาย ม้าทรงแต่ละคนจะต้องมีพี่เลี้ยงอย่าน้อย 2-3 คน คือคนดูแลในเรื่องต่างๆ เช่น การใส่ต้อ การนำไปทำพิธีต่างๆ ถืออาวุธหรือสิ่งของ และม้าทรงจะต้องถือศีลกินเจ ไปทำความสะอาดศาลเจ้า เวลาศาลเจ้ามีงานวันเกิด(แซยิด) เทพเจ้าต่างๆก็ต้องเข้าร่วมงานไม่จำเป็นต้องไปประทับทรงแค่เข้ารวมในงานก็พอ และที่สำคัญม้าทรงมีหน้าที่เป็นตัวแทนของเทพเจ้าในการช่วยเหลือมนุษย์ เช่น คนป่วย ,คนมีเคราะห์ , คนที่มีปัญหาทางจิตใจ , ชีวิต , ครอบครัว

การเข้าทรงของ พระจีน จะมาช่วยขจัดปัดเป่าทุกข์ร้อน รักษาโรคภัยไข้เจ็บ บันดาลความเจริญรุ่งเรืองในการประกอบอาชีพ และอำนวยความเป็นสิริมงคลให้แก่ผู้ที่เคารพเลื่อมใส

    การอัญเชิญพระจีนเข้าประทับทรง จะต้องบวงสรวงในอ้ามโดยมีม้าทรงและพี่เลี้ยง 2-3 คน เป็นผู้ช่วย กล่าวบทอัญเชิญพระจีน ตีล่อโก๊ะ ตีกลอง จุดธูป เผาไม้หอม เซ่นไหว้ด้วยผลไม้บูชาหน้ารูปพระจีนหรือหน้าตั๋ว เมื่อพระจีนเข้าทรง ม้าทรงตัวสั่นสะท้าน ส่ายหน้าไปมา มือเกร็งสั่นเทิ้มตลอดเวลา ร่างของม้าทรงจะวิ่งไปที่หน้าแท่นบูชา หยิบธง (อ่อเหลง , ฮวดโซะ ) และอาวุธประจำตัวของพระจีนองค์ที่เข้าทรงได้ถูกต้อง พี่เลี้ยงจะช่วยถอดเสื้อม้าทรงออก แล้วเอาต้อชุดทรงประจำตัวของพระจีนนั้นมาผูกใส่ให้

     การแสดงอิทธิฤทธิ์ของพระจีน เมื่อพระจีนเข้าทรงแล้ว บางครั้งจะคว้าอาวุธ คู่มือ มีทั้งดาบจีน ง้าว ขวาน มีด เหล็กแหลม ลูกตุ้มเหล็ก เป็นต้น ออกมาร่ายรำ ฟาดฟัน ทิ่มแทงร่างกายตนเอง เช่น แก้ม ลิ้น แขน หน้าอก หลัง สีข้าง ตัดลิ้นออกมาเขียนยันต์เขียนฮู้ให้ผู้เคารพเลื่อมใสเก็บไว้เป็นสิริมงคล การกระทำของพระจีนม้าทรงจะไม่รู้สึกตัวไม่มีความเจ็บปวดซึ่งหลังจากพระ จีนออกจากการเข้าทรงแล้ว ร่างม้าทรงจะมีร่องรอยบาดแผลอยู่เพียงเล็กน้อย ซึ่งจะหายไปเองโดยใช้ยันต์ปิดไว้ ร่องรอยที่แก้มก็เพียงเอาเถ้าขี้ธูปอุดรูไว้ก็จะหายสนิท

     การรับปรึกษาแก่ผู้เลื่อมใส โดยผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือจะเล่าเรื่องของตนซึ่งพระจีนก็จะให้คำปรึกษา แนะนำ ชี้แนะวิธีปฏิบัติตามแก่กรณี ระหว่างทำพิธี จะมีการประโคม "ตัวก้อ" กลองใหญ่ "กิมก้อ" กลองเล็ก และโกก้อ "กลอง แห่ขบวน" และจุดประทัดอึกทึกเร้าใจอยู่ตลอดเวลา การออกจากร่างม้าทรง เมื่อเสร็จภารกิจ หรือตามเวลาอันสมควร พระจีนก็จะออกจากร่างม้าทรง โดยมีพี่เลี้ยงคอยช่วยเหลือ

     ผู้ที่เป็นม้าทรงจะต้อง รักษาความสะอาดของร่างกาย รวมทั้งวิถีชีวิตของความเป็นอยู่โดยไม่รับประทานเนื้อสัตว์ต้องรับประทานผัก อย่างเดียว ในช่วงเทศกาลถือศิลกินผัก นอกเหนือจากเทศกาลแล้ว ก็ควรักษาศิล นั่งสมาธิสวดมนย์เป็นประจำ ควรกินเจในวันพระและวันเกิดของตัวเอง ห้ามทานของในงานศพอิกด้วย